مکتب یا نهضت

ماده .14 قوانین حقوق بشر

1)  هر کس که تحت تعقیب باشد حق پناهندگی خواستن از  کشور های دیگر و استفاده از آن را خواهد داشت

2)  این حق در مواردی که تعقیب واقعا ناشی از جرایم غیر سیاسییا اعمال خلاف مقاصد و اصول ملل متحد باشدقابل استناد نخواهد بود.

ورای مظلومیت (قربانی دیگری از یک انقلاب)

از اولین سالهای بعد از انقلاب 1978/1357در ایران ،مجموعه ای از احکام شرعی و قوانین ،برنامه ها و عملکردها ی سیاسی و فرهنگی ،گفتار و نظریات روحانیون حاکم ،از  رژیم جمهوری اسلامی لاجرم یک چهره زن ستیز و جنسیت گرا به جهانیان ارئه داد.

از جمله پر انعکاس ترین این اعمال و سیاست های ضد زن عبارت بود از:

-احکام حقوقی مربوط به خانواده ،ازدواج و طلاق

-منع کامل و یا ایجاد محدودیت های قانونی و تبعیضات جنسی عملی علیه ورود زنان در بسیاری از رشته های تحصیلات عالی و مشاغل و حرفه ها از جمله قضاوت ؛

-تصویب قوانین قصاص که بسیاری از  مواد آن زن را ناقص الخلقه یا یک نیمه انسان و نیمه شهروند محسوب می دارد؛

-حجاب اجباری و تفکیک و جدایی رسمی و قانونی فضای اجتماعی و فیزیکی زنان و مردان از  یکدیگر و....

اولین اعتراض ها در اوائل حاکمیت توسط زنان وابسته به اقشار متوسط متجدد  به صورت تظاهرات های خیابانی و تحصن ها انجام گرفت که با سرکوب ،دستگیری ، شلاق ،زندان و حتی سنگسار در مورد زنان بی حجاب و بعدها بد حجاب و زنا کار خا صه وقتی در  کنار سایر سیاستهای خشونت بار و سرکوبگرایانه علیه کثرت اندیشه ، آزادی های فردی و سیاسی قرار گرفت ،دیگر برای مدافعین حقوق بشر ،مردم سالاری ،و برابری حقوق زن و مرد  جای شبهه ای باقی نگذاشت که رژیم کنونی نه تنها تلاشی در بهبود وضعیت زنان نسبت به رژیم سابق نمی کند ،بلکه وضعیت حقوقی زنان را نیز بدتر کرده است.این روند اما از سالهای پایانی دهه 80 و آغاز دهه 90 تغییر کرد.در این سالها  تحرک  و دینامیسمی امید بخش در وضعیت و فعالیت های زنان ایران صورت گرفت؛

فمینیسم نه یک مکتب ،که یک نهضت است.وجود و ظهور مکاتب مختلف فمینیستی نشانگر این است که فمینیسم اساسا نه یک ایدئولوژی و مکتب که یک نهضت تاریخی و اجتماعی است که هم فربه تر و فراتر از ایدئولوژی است و هم به فرا خور زمان و مکان، موقعیت طبقاتی ،قومی و ملی ،فرهنگی و عقیدتی حامیان آن (اعم از زن و مرد) متفاوت ودیگرگون می شود.اما مخرج مشترک انواع مکاتب را می توان چنین خلاصه کرد:

"اعتقاد به برابری حقوق ،فرصت ها ،امکانات و منزلت اجتماعی زن و مرد و تلاش در جهت از بین بردن سلطه جویی جنسی(مرد سالاری)و پایان بخشیدن به ستم ،تبعیض و خشونت علیه زنان.".......ادامه دارد.